Vakantie Tenerife juni 2022

Het reisverslag van Lieka Jans

Mijn naam is Lieka Jans, ik ben 19 jaar oud en ik ben 3de jaars verpleegkunde student. Ik ben met stichting Heinz Bijzondere Vakantiereizen mee op reis geweest naar Tenerife van 10 juni tot 21 juni.

Het begon allemaal toen Heinz bij ons op school is komen vertellen over de stichting, meteen waren er leerlingen geïnteresseerd. Ik vond de reizen die Heinz aanbood vooral interessant omdat mijn buitenlandse stage niet was doorgegaan door corona, daarom was dit zo’n mooie kans om toch een buitenlandse stage te mogen lopen. Alle reizen die Heinz aanbood spraken mij aan, maar natuurlijk wou ik toch het allerliefst naar Tenerife, dus ik heb een motivatiebrief gestuurd naar mijn docent en ja hoor ik mocht mee en ook nog samen met mijn beste vriendin!

De voorbereiding op de reis was nihil, door corona is de reis pas heel laat geregeld, dus buiten wat mailcontact met Heinz, had ik geen idee waar ik aan begon, wat het avontuur nog spannender maakte. De eerste dag van de reis kwamen we bij elkaar in Maastricht, toen ontmoette we elkaar voor het eerst en kregen we te horen welke gast we mochten gaan verzorgen, dus nu kon het avontuur gaan beginnen!

Alle gasten kwamen ook aan in Maastricht en we zijn toen gezamenlijk naar het vliegveld gereden, op het vliegveld, was het erg stressvol. Niet al het personeel snapt hoe je speciale bagage moet inchecken en hoe dat allemaal werkt, hierdoor waren we veel tijd kwijt en moesten we echt haasten om het vliegtuig te halen. Eenmaal bij de gate moesten we wachten tot alle andere passagiers waren ingestapt, want als je als invalide als eerste bij de gate bent mag je als eerste het vliegtuig in zo niet ben je als laatste, dit was erg vervelend, want nu moesten gasten die al slecht ter been zijn, ook nog rekening houden met andere passagiers. Je merkt hier pas echt hoe moeilijk het is voor mensen met een beperking (denk aan rolstoelen, rollators ect.) om dit allemaal geregeld te krijgen voor een vakantie, dit was echt leermoment nummer 1, want ik had geen idee dat het vliegtuig zo slecht toegankelijk was voor mensen met een beperking.

De 2de dag toen we goed hebben kunnen uitrusten, konden we onze gasten en elkaar pas goed leren kennen. In het begin liep het troefjes tussen mij en mijn gast, mijn gast was erg angstig voor de transfer met de tillift en het hielp natuurlijk niet dat er ineens 2 stagiaires aan je bed staan die je niet kent, gelukkig hadden voor deze situaties een hoofdverpleegkundige mee Frank. Frank kon je al jouw medische vragen stellen en om hulp vragen.

De dag daarna begon het ijs al flink te breken, er werden grapjes gemaakt, gelachen en gepraat, ook met alle collega’s ging de samenwerking super fijn en heb ik goede vrienden over gehouden aan deze reis, vanaf deze dag werden de banden met de gasten en collega’s alleen nog maar sterker.

We zijn op 2 excursies geweest, waar ik erg van heb genoten, niet perse omdat ik het zelf zo leuk vond, maar vooral om de gasten te zien genieten. Inge de reisleidster heeft echt haar best gedaan om de excursies zo bijzonder te maken en ze bracht het ook zo leuk. Alle gasten praatte achteraf met veel lof over de excursies en dat maakte mij als vrijwilliger weer blij omdat je doel dan toch is bereikt.

Verder hebben we allemaal veel met onze gasten ondernomen, van wandelingen over de boulevard tot shoppen in een groot winkelcentrum en luisteren naar een mooi waterorgel of zwemmen in het zwembad van het hotel. Wat heb ik genoten van niet alleen mijn eigen gast, maar van iedereen. Alle gasten hebben dingen kunnen doen, die ze al lang niet meer hebben kunnen doen of die ze nog nooit hebben gedaan, iedereen het grenzen verlegt en nieuwe dingen geprobeerd. Ik heb het meest genoten van die momenten, de momenten waarop een gast zo aan het genieten was, dat hun gezichten ervan straalden, op zo’n moment besef je waar je het voor doet. De momenten zijn de vermoeidheid ook waard, want hoe leuk de reis ook is, het is wel extreem vermoeiend, je bent 12 dagen lang aan het werk van 7:30 tot 23:00 en na afloop van de reis ben je ook echt kapot, dat heb ik zwaar onderschat hoe zwaar het zou zijn, de laatste 2 dagen en vooral op het vliegveld, weer met al die stress, was het echt even doorbijten, maar ik kan wel terug kijken op een hele mooie stage, waar ik hele speciale mensen het mogen leren kennen en vriendschappen heb opgebouwd en het belangrijkste waar de gasten de tijd van hun leven hebben gehad. Het minst leuke van de reis was dan ook het afscheid nemen van iedereen.

Ik wil Heinz bedanken voor de kans om mee te mogen en voor de ervaringen die ik de rest van mijn carrière als verpleegkundige bij me zal dragen om het beste uit mezelf te halen. Ik wil ook Frank bedanken voor het beantwoorden van alle vragen en het helpen in situaties, waar ik zelf niet uitkwam. De begeleiding van zowel Heinz als Frank was top, ik heb me nooit alleen gevoeld of het gevoel gehad dat ik niets kon vragen.

Ik ben zeker geïnteresseerd om met meer reizen mee te gaan in de toekomst!

Groetjes,
Lieka

Wil u ook eens bij ons stage lopen, meld je dan hieraan.